Posttraumatische dystrofie (PTD)
Posttraumatische dystrofie is een complicatie die meestal na een operatie of ander letsel aan een van de ledematen, arm of been, ontstaat. Jaarlijks krijgen 5.000 mensen deze complicatie na operatie of letsel. PTD is een ernstige aandoening. In een aantal gevallen gaat PTD niet vanzelf over en is het chronisch en is men meer of minder invalide.
Posttraumatische dystrofie is een complicatie die meestal na een operatie of ander letsel aan een van de ledematen, arm of been, ontstaat. Jaarlijks krijgen 5.000 mensen deze complicatie na operatie of letsel. PTD is een ernstige aandoening. In een aantal gevallen gaat PTD niet vanzelf over en is het chronisch en is men meer of minder invalide.
Verschijnselen
- Pijn (die bij inspanning toeneemt)
- Een gezwollen lichaamsdeel
- Verschil in huidtemperatuur (warm bij een warme dystrofie, koud bij de koude dystrofie)
- Huidverkleuring van het aangedane gebied (rood of blauw)
- Verminderde beweeglijkheid en pijn bij het aanraken van de huid
PTD is meestal (erg) snel en goed met bloedzuigers te behandelen, ook als het al langere tijd bestaat. Het herstel gaat dan in de meeste gevallen vlot.
- Behandeling een
Tijdens de eerste behandeling worden de lymfekanalen open gezet. - Behandeling twee
Tijdens de tweede behandeling worden de aangedane ledematen behandeld (of als het om een chronische situatie gaat, de lever). - Behandeling drie
Bij de derde behandeling worden de aangedane ledematen behandeld. - Opvolgende behandeling(en)
Indien nodig volgen er meerdere behandelingen, deze zijn gelijk aan de derde behandeling.
